Hadži Ibrahim ef. Fejić, prvi bosanski reisu-l-ulema u novoj Jugoslaviji
Hadži Ibrahim ef. Fejić, prvi bosanski reisu-l-ulema u novoj Jugoslaviji, rođen u Mostaru 1879. godine. Osnovno školovanje završio je u rodnom gradu, a zatim nastavio u onda čuvenoj Karađoz-begovoj medresi. Po završetku medrese nastavio je pohađanje višeg kursa islamskih nauka pred poznatim mostarskim alimom i muderisom hadži Salih ef. Alibegovićem, od koga je dobio i idžazet. Po završetku školovanja posvjećuje se vjersko-prosvetnom radu u Mostaru, a posebno to čini nakon postavljenja za muderisa Karađoz-begove medrese. Godine 1920. ponuđen mu je položaj člana Ulema medžlisa u Sarajevu, a prije Drugog svjetskog rata bio je biran za gradonačelnika grada Mostara. Za vrijeme Drugog svjetskog rata Ibrahim ef. Fejić je aktivno učestvovao u narodnooslobodilačkom pokretu, a pet članova njegove porodice dali su svoje živote za oslobođenje zemlje.
Na temelju novog Ustava Islamske vjerske zajednice, donešenog 1947. godine, imenovan je 12. septembra 1947. prvim reisu-l-ulemom u novoj Jugoslaviji. Svečana promocija i predaja mensure reisu-l-ulemi hadži Ibrahim ef. Fejiću po prvi put u historiji Rijaseta obavljena je u Gazi Husrev-begovoj umjesto Carevoj džamiji u Sarajevu. U svom desetogodišnjem djelovanju na ovom položaju naročito je radio na saniranju prilika u Islamskoj vjerskoj zajednici i normalizaciji odnosa sa novom narodnom vlasti, te suzbijanju revanšizma.
U mjesecu novembru 1957. godine na lični zahtjev usljed duboke starosti povukao se u mirovinu, a na ahiret preselio 15. decembra 1962. godine u Sarajevu.
