Prema legendi naših starih, danas, 5. marta, “udara” treće i posljednje džemre.
Džemre je, za one koji to ne znaju, turska riječ i označava zračni talas ili zračnu struju koja vodi ka postepenom popuštanju mraza i studeni u rano proljeće. Džemre, govore naši stari, udara ili puca.
Prema predanju, kad “pukne” prvo džemre vraća se život u prirodu, dolaze prvi pupoljci, i vide se prve naznake visibaba i ljubičica. Dodajmo da je prvo džemre “udarilo” 19. februara i donijelo je prvi znak proljeća.
Džemreta su tri.
Prvo “udari u havu” (hava – zrak na turskom) 19. februara i tu već počinje otopljenje zraka – tj, nema više velikih minusa, pričaju naše nane, bake i djedovi.
Sedam dana kasnije, 26. februara, džemre udara u vodu, koja se ne može više mrznuti.
Posljednje, treće džemre, u zemlju “puca” 5. marta. Tada, prema predajama, počinje otopljenje zemlje, na kojoj se od tada može sjediti.
