“Ravnodušnost nije početak, ona je kraj. I, zato, ravnodušnost je uvijek prijatelj neprijatelja, jer ona pomaže agresoru – nikad njegovoj žrtvi, čiji se bol uvećava ako su on ili ona zaboravljeni…
Ravnodušnost, onda, nije samo grijeh, ona je i kazna. I to je jedna od najvažnijih lekcija u dalekosežnim eksperimentima s dobrom i zlom u ovom odlazećem stoljeću.”
ELI VIZEL (ELIE WIESEL),
Opasnosti ravnodušnosti (Predavanje u Bijeloj kući, u okviru serije Milenijumske lekcije, 12. aprila 1999.)
U prilog podsjećanju na 3. maj 1992. godine, donosimo dijelove obraćanja komandanta ratnih formacija koje su izvodile aktivna borbena dejstva tog dana.
Mijo Mateša i Vahid Hećo na obilježavanjima prvih godišnjica Prvog odreda Opštinskog štaba TO Visoko i Mještovitog artiljerijskog diviziona u svojim referatima su precizno poredali podatke o ljudima i materijalno tehničkim sredtvima sa kojima su izvedene borbene aktivnosti 3. maja 1992. godine.
magazinplus.eu / veterani.ba
