ŠTA JE CILJ ZAPADA
SAD, UK i EU vide gdje je problem, ali žmire: Jesu li Dodik i Čović pipci hegemonizma ili dio rješenja bosanskog pitanja!?
Po svemu što Zapad radi dalo bi se zaključiti da je u pitanju ovo drugo.
Piše: Rasim Belko @rasimbelko
Hoćemo li u Evropsku uniju, hoće li nam dati pregovore, pitanje je koje ovih dana postavljaju i prodavci novina i pekari, ali i gospođe u trgovačkim centrima. A svi znaju da smo oduvijek Evropa i da zauvijek nećemo biti Evropska unija. Ne zato što smo protiv ulaska u Evropsku uniju, već zbog činjenice da scenarij našeg razvoja do nivoa sposobnosti za članicu EU, koji kreiraju SAD i sama EU, nema izgleda za uspjeh.
Ovdje vrijeme brzo prolazi, a događaji se još brže smjenjuju. Tako su već pomalo zaboravljena dva događaja koja su podigla decibele reakcija u bh. javnosti. Blinken pisao šefu bh. diplomatije Elmedinu Konakoviću jer Dragan Čović (lider HDZ-a) opstruira projekat Južne plinske interkonekcije od strateškog interesa za Washington. Bili i novinari New York Timesa, ali se nisu proslavili svojim istraživanjem zbog projiciranih gluposti i neistina u tekstu. Prije novinara bio i O’Brien i kazao: “Čović je protiv pomirenja, što je suprotno evropskoj perspektivi BiH”.
Dakle, da su problemi “na jugu BiH” golemi jasno je kompletnoj američkoj administraciji. Baš kao što predugo posmatraju jasno vidljive probleme s prostora koji Nenad Čanak potpuno ispravno vidi kao sjevernu Bosnu, a američka administracija mu dala naziv Republika srpska.
I sve je zapadnjacima (EU, SAD, uz Veliku Britaniju) posve jasno kada je u pitanju funkcionisanje Bosne i Hercegovine čiji su sistem kreirali i sami. Ali, i pored toga što im je jasno s kojih prostora pušu vjetrovi secesije, nacionalizma pogonjeni generatorima hegemonizma u Beogradu i Zagrebu, svejedno problem Bosne i Hercegovine sagledavaju i na isti pokušavaju djelovati u cjelini.
A taj problem nikada nije i nikada neće moći biti sagledavan ili rješavan u cjelini. Američka i evropska administracija apsolutno shvata da se sa prostora na kojem žive slobodni građani, koji je u odbrambeno – oslobodilačkom ratu oslobodila Armija BiH, kreira procentualno minimalna količina problema. Naročito kada je riječ o euroatlantskim integracijama, jer na tom slobodnom podneblju žive građani koji se jedino isključivo zalažu za te integracije i cjelovitost države. Na teritoriju koji kontrolišu politike nasljednice agresija, UZP-a i genocida su izvori najvećih problema u funkcionisanju Bosne i Hercegovine.
I tu dolazimo do ključnog pitanja – zašto onda Zapad vidi problem na cijelom prostoru BiH, iako institucije tog Zapada poput američkog Kongresa i State departmenta, parlamenata Velike Britanije i Evropske unije, kontinuirano ističu probleme i detektuju da ih kreiraju Milorad Dodik i Dragan Čović.
U tom stavljanju prstiju preko očiju zapadnih administracija i iskrivljivanju činjenica o stvarnim izvorima problema u Bosni i Hercegovini može se u dobroj mjeri tražiti uzrok problema koji Bosnu i Hercegovinu drži u zapećku integracijskih procesa.
A da pogrešno sagledavaju pokazuje i uloga koju su zapadne ambasade i OHR odigrale kroz izborni i postizborni inženjering. Tada su kao najveći problem funkcionisanja i napretka Bosne i Hercegovine targetirale SDA, stranku koju je narod izabrao a Zapad eliminisao.
Umjesto SDA kreiran je politički projekat poznatiji kao Trojka (SDP, NiP, NS), koji je odabran da predstavlja slobodne građane s prostora oslobođenog dijela BiH iako ih ti građani nisu birali. I umjesto pomjeranja naprijed došlo je do potpunog razbijanja institucija kako državnih, tako i onih u nižim administrativnim jedinicama.
Tim projektom, Zapad je kaznio jedini državotvorni segment bh. društva (Bošnjake, Bosance i Hercegovce) poništivši im izbornu volju. U entitetu FBiH nametnuta je politička smjesa hrvatskog nacionalizma i sarajevskog eurokomunizma, koja je dovela do potpunog haosa na prostoru koji je prije izbora funkcionisao prilično dobro za naše uslove. A na državnom nivou toj smjesi dodali su i secesionističke snage srpskog nacionalizma, pa je u konačnici stvorena jasno vidljiva slika izglednog raspada Bosne i Hercegovine.
A kako je ta slika postajala vidljivijom razvijala se i panika, jer američkoj administraciji u rasulu i evropskoj uoči izbora apsolutno ne odgovara mogućnost novih sukoba u Bosni i Hercegovini.
U tom trenutku pokušavaju nas držati na okupu novom glazurom pokvarene priče o našoj budućnosti u sigurnim okvirima Evropske unije. Zaboravljaju pritom da mi nismo baš onakvi kakvim nas u vicevima predstavljaju. Naročito nakon devedesetih savršeno jasno znamo ko su i na kakvom projektu rade politike koje Zapad vidi progresivnim proevropskim snagama.
Na kraju nam ostaje samo dilema je li taj Zapad stavlja prste na oči da ne vidi probleme koje stvaraju hegemonistički politički pipci jer je nemoćan da ih riješi ili su ti politički pipci na Zapadu prihvaćeni kao dio rješavanja bosanskog pitanja!
Po svemu što Zapad radi dalo bi se zaključiti da je u pitanju ovo drugo.
Patria, nap.ba
