Bosanskohercegovački pjesnik Izet Kiko Sarajlić, historičar filozofije, esejist, prevodilac
Izet Sarajlić, bosanskohercegovački pjesnik, rođen je u Doboju 16. marta 1930. godine. Djetinjstvo je proveo u Trebinju i Dubrovniku, a 1945. se nastanjuje u Sarajevu, u kojem će ostati sve do kraja života.
Izet Kiko Sarajelić je preminuo 2. maja 2002. godine u Sarajevu.
Napisao je više od 30 knjiga poezije od kojih su neke prevođene na 15 jezika.
Bio je član Akademije nauka i umjetnosti BiH, te dobitnik više nagrada za književnost, zatim Šestoaprilske nagrade Grada Sarajeva, nagrade ZAVNOBIH-a i nagrade Alberto Moravia.
Večeras ćemo za njih voljeti
Bilo ih je dvadesetosam
Bilo ih je pethiljada dvadesetosam
Bilo ih je više nego što je ikad u jednoj pjesmi bilo ljubavi
Sad bi bili ocevi
Sad ih više nema.
Mi koji smo po peronima jednog vijeka
Odbolovali samoće svih svjetskih Robinzona
Mi, koji smo nadživjeli tenkove i nikog nismo ubili
Mala velika moja
Večeras ćemo za njih voljeti.
I ne pitaj jesu li se mogli vratiti
I ne pitaj je li se moglo natrag
Dok je posljednji put crven ko komunizam
Goreo horizont njihovih želja
Preko njihovih neljubljenih godina izbodena i uspravna
Prešla je budučnost ljubavi
Nije bilo tajni o polegloj travi
Nije bilo tajni o raskopčanom prvom dugmetu
Tamo gdje se svršava vrat
Nije bilo tajni o klonuloj ruci s’ ispuštenim ljiljanom
Bile su noči, bile su žice
Bilo je nebo koje se gleda posljednji put
Bili su vozovi koji se vračaju prazni i pusti
Bili su vozovi i makovi
I s’ njima, s’ tužnim makovima jednog vojničkog ljeta
S’ divnim smislom podržavanja
Takmičila se njihova krv.
A na Kalimegdanima i Nevskim Prospektima
Na južnim bulevarima i kejovima rastanka
Na cvijetnim trgovima i mostovima Maribo
Divne i kad ne ljube
Čekale su Ane, Zoje, Zanet
Čekale su da se vrate vojnici
A ako se ne vrate
Svoja neljubljena ramena dače dječacima
Nisu se vratili
Preko njihovih streljanih očiju prešli su tenkovi
Preko njihovih nedopjevanih marseljeza
Preko njihovih izrešetanih iluzija
Sad bi bili očevi, sad ih više nema
Na zbornom mjestu ljubavi sad čekaju kao grobovi
Mala velika moja
Večeras ćemo za njih voljeti.
Izet Sarajlić diplomirao je na Filozofskom fakultetu u Sarajevu, odsjek Filozofije i komparativistike, doktorirao filozofske nauke. Član Akademije nauka i umjetnosti Bosne i Hercegovine. Radio kao redovni profesor na Filozofskom fakultetu u Sarajevu. Kao član Društva pisaca BiH, zajedno sa Huseinom Tahmiščićem, Ahmetom Hromadžićem, Velimirom Miloševićem i Vladimirom Čerkezom, pokreće međunarodnu književnu manifestaciju “Sarajevski dani poezije” u organizaciji Društva pisaca BiH 1962. godine.
Bibliografija:
“U susretu”, poezija, Polet, Sarajevo, 1949.
“Sivi vikend”, poezija, Narodna prosvjeta, Sarajevo, 1955.
“Minutu ćutanja”, poezija; Svjetlost, Sarajevo, 1960.
“Posveta”, poezija, Prosveta, Beograd, 1961.
“Tranzit”, poezija, Veselin Masleša, Sarajevo, 1963.
“Intermeco”, poezija, Bagdala, Kruševac, 1965.
“Godine, godine”, poezija, Nolit, Beograd, 1965.
“Portreti drugova”, proza, Svjetlost, Sarajevo, 1965.
“Putujem i govorim”, poezija i proza, Svjetlost, Sarajevo, 1967.
“Ipak elegija”, poezija, Prosveta, Beograd, 1967.
“Vilsonovo šetalište”, poezija, Svjetlost, Sarajevo, 1969.
“Stihovi za laku noć”, poezija, Prosveta, Beograd, 1971.
“Pisma”, poezija, Svjetlost, Sarajevo, 1974.
“Koga će sutra voziti taksisti”, memoarska proza, prvo izdanje Veselin Masleša, Sarajevo, 1974. drugo izdanje Delta-pres, Beograd 1980., treće izdanje Feral Tribune, Split, 1998.
“Nastavak razgovora”, poezija, Slovo ljubve, Beograd, 1977.
“Trinaest knjižica poezije”, poezija, Jedinstvo, Priština, 1978.
“Knjiga prijatelja”, prevodna poezija s komentarima o autorima, Svjetlost, Sarajevo, 1981.
“Neko je zvonio”, poezija, Gradska biblioteka Čačak, Čačak, 1982.
“Nekrolog slavuju”, poezija, Prosveta, Beograd, 1987.
“Slavim”, poezija i proza, Udruženje književnika Crne Gore, Titograd, 1988.
“Oproštaj sa evropskim humanističkim idealizmom”, poezija, Univerzitetska riječ, Nikšić, 1989.
“Sarajevska ratna zbirka”, prvo izdanje Nedjelja, Sarajevo, 1992. peto izdanje Oko Sarajevo, 1995.
“Knjiga oproštaja”, Rabic, Sarajevo, 1996, drugo izdanje 1997.
“30. februar”, poezija, Rabic, 1998.
“V.P.”, proza, Rabic, 1999.
“Filozofijska i sociologijska bibliografija SRH od 1945-1962”, Institut društvenih nauka, Beograd, 1966.
“Franciskus Patricijus”, Institut društvenih nauka, Beograd, 1968.
“Patricijeva kritika Aristotelesa”, Hijatus, Zenica, 1996.
“Patricijeva filozofija bitka”, Institut za fiozofiju, Zagreb, 1970.
“Biće beskonačnog”, Svjetlost, Sarajevo, 1973.
“Hrestomatija etičkih tekstova patristike-skolastike renesanse”, Svjetlost, Sarajevo, 1978.
“Pohvala filodoksiji”, Veselin Masleša, Sarajevo, 1978.
“Osnovi marksizma sa teorijom i praksom socijalističkog samoupravljanja”, koautor, Svjetlost, Sarajevo, 1980.
“Logos u Herakleitosa”, Dialogos, Sarajevo, 1997.
Nagrade:
Druga nagrada Saveza Jevrejskih opština Jugoslavije, 1971.
Dvadesetsedmojulska nagrada, 1963.
1982. Disova nagrada;
1984. Zmajeva nagrada;
1987. Nagrada “Branko Miljković”;
Nagrada ZAVNOBiH za životno djelo, 1989.
Fund for Free Expression Award U.S.A. 1993.
Italijanska nagrada Mediterranneo, 1997.
Nagrada Erguvan’ ‘- Turska, Istanbul, 1997.
Premio Finaleinsieme, Modena, Italija, 1998.
Nagrada Alberto Moravija, Italija, 2001.
Šestoaprilska nagrada Grada Sarajeva, 2002.
Počasni građanin grada Salerna, Italija, 2002.
wikipedia
