Zakonska pravila nisu dovoljno jasna po pitanju obaveza online medija
Izbornim zakonom Bosne i Hercegovine (BiH) se na sveobuhvatan način uređuje izborni proces, uključujući i djelovanje medija u izbornoj kampanji. Pored Zakona, na snazi je i Pravilnik o medijskom predstavljanju političkih subjekata u periodu od dana raspisivanja izbora do dana održavanja izbora koji je zadnji put dopunjen u maju 2022. godine, a kojim se bliže uređuje primjena odredbi Poglavlja 16. “Mediji u izbornoj kampanji” Izbornog zakona BiH.
Nadležnost u svim slučajevima povrede odredbi o medijima u vezi sa izborima data je organu koji regulira rad elektronskih medija, odnosno samoregulatornom tijelu u slučaju štampe i online medija, dok je za prigovore koje na odredbe ovog Poglavlja podnose politički subjekti nadležna Centralna izborna komisija BiH (CIK).
Općenito se može kazati da je postojeći zakonski okvir zastario i da nije prilagođen trenutnoj medijskoj realnosti, a naročito razvoju online medija i njihovom rastućem uticaju.
Šta sadrži postojeći zakonski okvir
U Poglavlju 16, pod nazivom ”Mediji u izbornoj kampanji” propisuju se odredbe relevantne za rad medija tokom izborne kampanje. Osnovna pretpostavka na kojoj se baziraju ove odredbe jeste da je potrebno imati jasan regulatorni okvir koji se odnosi na ponašanje medija za vrijeme izbornog procesa, kako bi se na taj način osigurali slobodni i demokratski izbori.
Odredbe ovog poglavlja mogu se podijeliti na one koje se odnose na sve medije (radio, TV i štampu), na one koje se odnose na elektronske medije (radio i televiziju), te one koje se specifično odnose na javne elektronske medije (bilo da se radi o javnim RTV servisima ili o javnim radio ili televizijskim stanicama).
U Pravilniku se spisku medija koji su podložni regulaciji dodaju i online mediji, pod kojima se podrazumijevaju internet portali i druge online platforme koje predstavljaju sredstvo komunikacije. Ipak, Pravilnik nije dovoljno jasan po pitanju obaveza za online medije. U njemu se pored definicije online medija, definiraju i elektronski mediji, a daje se i definicija medija koja podrazumijeva sve elektronske i štampane medije.
Odredbe koje se odnose na sve medije
U Izbornom zakonu BiH navodi se da svi mediji pravedno, profesionalno i stručno prate izborne aktivnosti, uz poštivanje demokratskih principa i pravila, a posebno principa slobode izražavanja. Ovim se, donekle stidljivo, uspostavlja ravnoteža između profesionalnog medijskog djelovanja zasnovanog na principu slobode izražavanja i potrebe da se osigura pravičnost izvještavanja o izbornim aktivnostima. Ipak, neko eksplicitnije pozivanje na uredničku nezavisnost medija je izostalo.
Izbornim zakonom zabranjuju se svim medijima manipulacije rezultatima istraživanja javnog mnijenja i navedene su instrukcije šta je potrebno uraditi da se to izbjegne. Prilikom objavljivanja rezultata istraživanja javnog mnijenja mediji su obavezni navesti ime naručitelja i onoga ko je platio anketu, naziv i sjedište institucije koja je sprovela istraživanje, informacije o uzorku i period u kojem je sprovedeno istraživanje. Također, zabranjuje se medijima da se vlastita anketa (telefonska, ulična) istraživanja predstavljaju kao autentična istraživanja javnog mnijenja.
Konačno, rezultati istraživanja javnog mnijenja u vezi s glasanjem i izborima ne smiju se objavljivati 48 sati prije otvaranja biračkih mjesta pa do zatvaranja biračkih mjesta. Ova posljednja odredba odnosi se na sve medije u BiH, uključujući i online medije.
Odredbama ovog zakona uspostavlja se obaveza izborne šutnje u periodu od 24 sata prije otvaranja biračkih mjesta pa do zatvaranja biračkih mjesta. U Zakonu se precizira da „neće biti nikakvog medijskog izvještavanja o bilo kakvoj aktivnosti koja se odnosi na političku i izbornu kampanju“. I ova odredba se odnosi na sve medije, uključujući i online medije, kao što to precizira Pravilnik.
Na kraju, zabranjuje se vođenje plaćene izborne kampanje putem elektronskih i printanih medija ili bilo kojeg oblika plaćenog javnog oglašavanja od dana raspisivanja izbora do dana kada izborna kampanja službeno počinje. Izuzete su informacije koje se odnose na održavanje internih skupova organa i statutarnih tijela političkih subjekata. Ova zabrana uključuje i online medije, jer se pod odredbom kojom se zabranjuje bilo koji oblik plaćenog javnog oglašavanja podrazumijeva i oglašavanje putem interneta.
Zakonom se propisuju mjere kojima se zabranjuje vođenje izborne kampanje u printanim i elektronskim medijima koja uključuje stereotipne i uvredljive sadržaje na osnovu spola. Pravilnikom je ova odredba proširena na ostala sredstva komunikacije kojima se može isporučiti zvučni, video ili tekstualni sadržaj.
Odredbe koje se odnose na elektronske medije
Opće odredbe Zakona predviđaju da elektronski mediji prate predizborne aktivnosti na uravnotežen, pošten i nepristrasan način. Zabranjuje se favoriziranje političkih subjekata, a to se posebno naglašava za funkcionere na svim nivoima vlasti koji su ujedno i kandidati na izborima.
Pored propisa koji se odnose na praćenje predizbornih aktivnosti, Zakon sadrži i odredbe kojima se naglašava da se principi uravnoteženosti, poštenja i nepristrasnosti poštuju u informativnim emisijama (pogotovo u emisijama aktuelnih vijesti), u intervjuima, te u različitim raspravama o aktuelnim političkim temama, koje bi mogle utjecati na raspoloženje birača iako tematski nisu u direktnoj vezi s izborima. Također, zabranjuje se novinarima i voditeljima da iznose svoju eventualnu stranačku pripadnost. U Zakonu nisu spomenuti ostali programi (filmski, zabavni itd.) koji, iako ne direktno, bi eventualno mogli utjecati na ponašanje birača.
Besplatan termin političkim subjektima za neposredno obraćanje biračima u toku izborne kampanje također je predviđen Izbornim zakonom BiH. Međutim, Zakon tu obavezu stavlja pred javne elektronske medije. Davanje besplatnog termina političkim subjektima za neposredno obraćanje nije obaveza privatnih elektronskih medija, ali ako se odluče da to učine, onda mora biti pod jednakim uslovima za sve, odnosno u skladu sa istim pravilima koja su propisana za javne elektronske medije.
Zakonom se reguliše i plaćeno političko oglašavanje na elektronskim medijima u toku izborne kampanje. Predviđa se da se plaćeni oglasi omoguće pod jednakim uslovima svim političkim subjektima, najviše u trajanju od 30 minuta sedmično na javnim elektronskim medijima i u trajanju od najviše 60 minuta na privatnim elektronskim medijima. Zakonom se propisuju situacije u kojima elektronski mediji imaju pravo odbiti plaćene političke oglase.
Pojedini privatni elektronski mediji mogu buti izuzeti od primjene ovih obaveza, u slučaju da se radi o medijima koji ne emitiraju ili ne prenose informativno-politički program.
Odredbe koje se odnose na javne elektronske medije
Imajući u vidu da javni elektronski mediji imaju posebnu odgovornost da osiguraju pravično i sveobuhvatno izvještavanje o izborima, odredbama Izbornog zakona BiH pred ove medije postavljaju se dodatne obaveze. Javni elektronski mediji imaju obavezu informiranja o izbornom procesu, obavezu besplatnog objavljivanja saopćenja i drugih materijala CIK-a, obavezu osiguravanja besplatnog termina za političke subjekte pod propisanim uslovima, te ograničenje plaćenog političkog oglašavanja.
Javni elektronski mediji dužni su besplatno i u potpunosti objavljivati radio i TV spot, saopćenja i informacije CIK-a. Oni su, također, obavezani da u toku službene izborne kampanje informiraju javnost o svim pitanjima vezanim za izbornu kampanju i izborni proces, te da političke subjekte predstavljaju ravnopravno i fer.
Javni elektronski mediji trebaju omogućiti političkim subjektima besplatan termin za neposredno obraćanje u periodu od 30 dana prije dana održavanja, a njihova uređivačka nezavisnost dodatno je umanjena time što se propisuje da CIK svojim propisima utvrđuje koliko vremena se dodjeljuje političkim subjektima, termin i trajanje emitovanja i geografska područja pokrivena tim emitovanjem. Zakonom se propisuje i da javni elektronski mediji pod jednakim uslovima u periodu službene izborne kampanje omoguće plaćeno političko oglašavanje političkim subjektima, i to najviše u trajanju od 30 minuta sedmično.
Pravo na odgovor u štampi i online medijima
Izborni zakon BiH odslikava u velikoj mjeri evropsku praksu u pogledu načina reguliranja uloge štampe u toku izborne kampanje. Pored već spomenutih propisa koji se odnose na izbornu šutnju, način objavljivanja rezultata ispitivanja javnog mnijenja, zabrane plaćene izborne kampanje od dana raspisivanja izbora do dana kada izborna kampanja službeno počinje, te onih koji općenito zahtijevaju novinarski profesionalizam i zabranu diskriminacije, ne postoje odredbe koje detaljnije propisuju uređivačku politiku printanih medija.
Ovo u praksi znači da štampa može imati jasne političke preferencije, a nadgledanje poštivanja profesionalnih normi prepušteno je samoj struci, tj. sistemu samoregulacije novinara i urednika. Isti princip važi i za online medije. Oni se ne spominju u Izbornom zakonu, a kao što smo vidjeli uključeni su u Pravilnik, mada ne u potpunosti dosljedno.
U Preporuci br. R (99) 15 Komiteta ministara Vijeća Evrope državama članicama o Mjerama u vezi sa izvještavanjem medija o predizbornim kampanjama navodi se da je, između ostalog, neophodno osigurati i kod štampe i kod elektronskih medija da se pravo na odgovor na osnovu nacionalnih zakona ili sistema omogući za vrijeme predizbornog perioda.
Izborni zakon BiH prilično je štur po ovom pitanju i predviđa da se eventualne primjedbe na sadržaje objavljene u štampi upućuju Vijeću za štampu i online medije. Šta to praktično znači?
Pravo na odgovor u štampi nije posebno ni definiran bh. zakonodavstvom. Najjasnija je odredba Ustava Republike Srpske kojom se garantira pravo na ispravku „neistinitog obavještavanja kojim se povređuje nečije pravo ili na zakonu zasnovani interes, kao i pravo na naknadu štete nastale po toj osnovi“. Međutim, u relevantnim zakonima pravo na odgovor, odnosno obaveza izdavača da objavi odgovor ne propisuje se eksplicitno. Zakoni o zaštite od klevete u BiH govore o obavezi oštećenog da poduzme sve potrebne mjere da ublaži štetu uzrokovanu klevetom, a naročito da podnese zahtjev za ispravku, ali ne propisuje obavezu tuženog (izdavača) da objavi ispravku.
U slučaju elektronskih medija, pravo na odgovor regulirano je Kodeksom o audiovizuelnim medijskim uslugama i uslugama radija i Regulatorna agencija za komunikacije ima nadležnost da osigura primjenu ovog kodeksa u praksi.
Kod Vijeća za štampu i online medije, prema Kodeksu za štampu i online medije, štampa i online mediji imaju obavezu objaviti demanti ako su ispunjeni sljedeći uvjeti: ako su u objavljenom sadržaju informacije neistinite, nepotpune ili netačno prenesene; ako je urednik procijenio da demanti doprinosi tačnosti i nepristranosti izvještavanja; ako demanti ukazuje na činjeničnu neutemeljenost sadržaja.
Nasuprot tome, novinari i urednici nisu obavezni objaviti demanti ako on činjenično ne opovrgava navode iz teksta na koji se demanti odnosi. Dužina demantija ne može biti veća od dužine originalnog teksta.
Ovim kodeksom također se propisuje da se žalbe i zahtjevi za objavom ispravke ili demantija moraju podnijeti 30 dana od dana objave teksta na koji se žali u štampi, odnosno u slučaju online medija, sve dok je tekst dostupan u online mediju. Međutim, ne propisuje se u kojem roku mediji trebaju odgovoriti na ove zahtjeve, a što je naročito izazovno u slučaju informacija koje se odnose na izborni proces jer je potrebno da se eventualni demanti objavi prije završetka izbornog procesa.
media.ba
