Evropski parlament: Kritike EU, MMF i ECB zbog krize
Zakonodavci Evropske unije kritizirali su “trojku” međunarodnih kreditora, zatraživši odgovore o načinima na koje je kontroverzni trio upravljao bolnim programima pomoći u zemljama eurozone, koji su podsticali štednju umjesto privrednog rasta.
Evropski parlament je postavio pitanje koga iz “trojke” (EU, Evropska centralna banka i Međunarodni monetarni fond) treba smatrati odgovornim zbog odluka nakon 2010., prenosi agencija France Presse.
Poslanici bi također željeli da čuju kako su ekonomske prognoze, ključne pri formiranju programa pomoći, podbacile, pogotovo u slučaju Grčke, koja je morala da zatraži novu pomoć, koja je podrazumijevala još strožu štednju, prenosi Tanjug.
Bivši predsjednik ECB-a, Jean-Claude Trichet, koji je napustio funkciju u novembru 2011. nakon što su Grčka, Irska i Portugal primili pomoć, navodi je EU pretrpjela najtežu krizu od Drugog svjetskog rata.
“Još smo u krizi”, dodao je on.
Trichet je, ipak, ekonomskom i monetarnom komitetu Parlamenta rekao da je situacija mogla biti i gora.
“Da centralne banke nisu bile veoma hrabre, da vlade nisu bile veoma hrabre, imali bismo najgoru krizu od Prvog svjetskog rata, goru od one iz 1929”, navodi bivši šef ECB. “Izbjegli smo Veliku depresiju… ali ne i veliku recesiju”, dodaje on.
Ključni problem je to što neke zemlje EU nisu poštovale pravila ekonomskog upravljanja, pooštrena kao odgovor na krizu, da bi se spriječilo ponavljanje neravnoteža koje su gotovo potopile eurozonu
“Tokom krize, konstantno smo morali da izmišljamo rješenja da bismo se izborili sa situacijom”, rekao je Trichet, dodajući da se nada da će koncept “trojke” postepeno biti ugašen. “Ono što sada želimo je da se udaljimo od tih problema i da u budućnosti u fokus stavimo sprečavanje da neka zemlja zapadne u stare probleme, a ne ispravljanje posljedica”, naveo je on.
Komesar EU za ekonomske poslove Olli Rehn navodi da nedostaci koji se ponekad javljaju u ekonomskim prognozama jednostavno pokazuju limite ekonomije.
Rehn dodaje da su vlade često oklijevale da primjene programe pomoći zbog političkih razloga i da su vlade, prije svega, odgovorne za teške mjere koje su preduzimane, jer su one donosile odluke.
