Dogodilo se na današnji dan – 2. septembar

Događaji:
1945 – Potpisivanjem kapitulacije Japana na američkom ratnom brodu USS Missouri zvanično okončan Drugi svjetski rat
1996 – Prvi poslijeratni izbori u Bosni i Hercegovini

Rođeni:

1805 – Esteban Echeverría, argentinski književnik
1838 – Liliuokalani, posljednja kraljica Havaja
1853 – Wilhelm Ostwald, njemački hemičar
1910 – Skender Kulenović, bosanski književnik
1944 – Abas Arslanagić, bosanskohercegovački rukometni golman i trener
1945 – Rizo Džafić, bosanski književnik, znanstvenik, književni kritičar i povjesničar književnosti
1962 – Haris Škoro, bosanskohercegovački nogometaš
1964 – Keanu Reeves, američki glumac
1966 – Salma Hayek, meksička glumica

Umrli:

1937 – Pierre de Coubertin, francuski pedagog, historičar i olimpijski funkcioner
1969 – Ho Ši Min, vijetnamski državnik
1978 – Juan Laurentino Ortiz, argentinski pjesnik
2007 – Safet Isović, bosanski interpretator sevdalinke
Safet Isović (1936 – 2007) je bio poznati bosanskohercegovački izvođač sevdalinki. Po mišljenjima većine muzičkih kritičara i poznavalaca izvornog narodnog melosa jedan od najboljih izvođača sevdalinki svih vremena.
Rođen je 8. januara 1936. godine u Bileći. Tokom drugog svjetskog rata napustio je rodnu Bileću kao izbjeglica sa svojim roditeljima. Od tada je bio nastanjen u Banjoj Luci gdje je pohađao osnovnu školu “Šesta pučka škola”. Nakon završetka rata vratio se u Bileću gdje je upisao i maturirao gimnaziju, a potom upisao višu gimnaziju u Trebinju. Nakon šestog razreda preseljava u Slavonski Brod gdje je nastavio školovanje u gimnaziji “Zlatko Šnajder”, bio je među najboljim đacima i završio veliku maturu 1955. godine. Iste godine je preselio u Sarajevo i počeo studirati na Pravnom fakultetu. U Sarajevu je, nakon doseljenja, proveo ostatak života. U društvu svojih prijatelja je često pjevao stare sevdalinke koje nikad nije snimio. Jedna od njih je “Na Ophodži prema Bakijama”, a volio je pjevati i vranjanski sevdah.

U ljeto 1992, tokom rata (1992-1995) Isović je bio teško ranjen u svojoj porodičnoj kući u Sarajevu, pa će po drugi put u životu krenuti u izbjeglištvo. Jedno vrijeme zadržava se u Zagrebu, gdje sudjeluje u osnivanju društva hrvatsko-bošnjačkog prijateljstva. Sa sinom Benjaminom, pjesnikom, obnavlja pjesmu o poharanoj Bosni, a ovaj mu na note stare balkanske melodije “Svilen konac” piše novi tekst pod nazivom “Šehidski rastanak”, u kojem se veliča odbrana Bosne i njezin ratom i agresijom nagriženi islamsko-bošnjački svijet. S tako obnovljenim repertoarom Isović kreće u posjetu evropskim centrima ratom stvorene bosanske dijaspore. Nakon rata vratio se u Sarajevo, gdje je postao nekom vrstom nacionalnog gurua. Na velikom solističkom koncertu u Zetri, održanom u proljeće 2004. godine, okupio je cjelokupnu bošnjačku elitu – od najznačajnijih predstavnika uleme, proslavljenih slikara i pisaca, pa sve do novinara i novih, u ratu stvorenih, bogataša. Bila je to demonstracija ne samo Safetove pjesme već i nove nacionalne romantike. Pjevao je aktivno više od pola vijeka. Unatoč godinama, nije ga izdavao njegov kristalni glas. Pjevao je sve bolje, ne gubeći nivo i dah ni u danima kad je njegovo tijelo počela nagrizati opaka neizlječiva bolest.

Preminuo je 2. septembra 2007. godine, a dženaza (ukop) je obavljena 4. septembra 2007. godine u haremu Alipašine džamije u Sarajevu.

2. septembar (rujan) (2.9.) je 245. dan godine po gregorijanskom kalendaru (246. u prestupnoj godini). Do kraja godine ima još 120 dana.