6. april (travanj) (6.4.) je 96. dan godine po gregorijanskom kalendaru (97. u prestupnoj godini). Do kraja godine ima još 269 dana.
Događaji
1667. – Katastrofalni potres pogodio Dubrovnik. Poginulo je oko 5000 stanovnika grada i okoline.
1782. – Rama I je naslijedio tajlandskog kralja Taksina, započevši Chakri dinastiju.
1830. – Joseph Smith, Jr., Oliver Cowdery, David Whitmer i ostali službeno su osnovali Kristovu Crkvu, započevši pokret Svetaca posljednjeg dana.
1895. – Dramski pisac Oscar Wilde uhapšen u Londonu zbog “djela velike pokvarenosti”.
1896 – Prva olimpijska pobjeda na modernim OI – James Connolly, SAD, u troskoku – 13,71 m
1941. – Njemačke snage Wermachta bombarduju Sarajevo, Beograd i Zagreb, te time objavljuju rat kraljevini Jugoslaviji.
1945. – Dan oslobođenja Sarajeva.
1992. – Blokade srpskih paravojnih snaga na ulicama Sarajeva.
1992. – Proglašeno vanredno stanje u Visokom, uspostavljanje Protivdiverzantskog voda Teritorijalne Odbrane
1994. – Atentat na predsjednike Ruande i Burundija označio je početak ruandskog genocida.
1994. – Masovni masakr stanovništva u Ruandi, gdje je za jedan dan ubijeno oko 800.000 Tucija.
Rođeni
1483. – Raffaello (Urbino, 6. aprila 1483. – Rim, 6. aprila 1520.), italijanski slikar i graditelj. Pravo ime mu je bilo Raffaello Santi.
Bio je učenik kod svog oca zlatara i slikara Giovannija Santija. U početku slika svoje prve Bogorodice, a dolaskom u Firencu na njega utječu toskanski majstori, te radi velike oltarne slike Bogorodice s djetetom, djelomice u pejzažnim ambijentima. U Rimu je boravio u službi papa i oslikao je tri odaje u Vatikanu freskama s historijskim, mitološkim, alegorijskim i biblijskim temama. Kao graditelj je sljedbenik kasnog Bramanteova stila, a bio je vođa gradnje bazilike Sv. Petra.
U Raffaellovu slikarskom djelu došao je do punog izražaja duh visoke renesanse sa svojim zanosom za klasičnu harmoniju i idealnu ljepotu. Kao objektivna vrijednost u slikarskoj umjetnosti ostaju čistoća njegovih crteža, jasnoća kompozicije, vedrina kolorita i neposredna ljudska realizacija portreta. Raffaello je izvršio golem uticaj na svoje učenike i saradnike. Njegov crtež i kompozicija bili su uzor mnoštvu njegovih sljedbenika.
1752. – Hugh Elliot, britanski diplomata
1849. – John William Waterhouse, britanski slikar
1904. – Kurt Georg Kiesinger, njemački političar i državnik
1926. – Ian Paisley, sjevernoirski političar
1927. – Gerry Mulligan, američki jazz-muzičar
1928. – James Dewey Watson (Chicago, Illinois, 6. april 1928), američki naučnik. Dobitnik je Nobelove nagrade za medicinu 1962. godine.
1929. – André Previn, američki dirigent i kompozitor
1935. – Elisabeth Rehn, finska političarka
1948. – Jo Leinen, njemački političar
1949. – Horst Ludwig Störmer, njemački fizičar, dobitnik Nobelove nagrade za fiziku 1998.
1979. – Boris Režak, bosanskohercegovački kantautor zabavne i pop muzike
1987. – Borki Predojević je bosanskohercegovački šahovski velemajstor, te trenutno 215. šahist na rejting-listi aktivnih šahista sa 2602 poena (stanje 19. oktobar 2013), 173. na listi aktivnih evropskih šahista, te drugi najbolji bosanskohercegovački šahist.
Predojević je počeo igrati šah sa osam godina, a njegovi najveći uspjesi u juniorskoj konkurenciji je osvajanje Evropskog juniorskog prvenstva 1999. godine u Grčkoj u kategoriji do 12 godina, prvo mjesto na Evropskom prvenstvu 2001. u kategoriji do 14 godina i titula svjetskoh prvaka 2003. u kategoriji do 16. godina. Od 2003. godine je međunarodni majstor, a velemajstor od 2009.
Za reprezentaciju Bosne i Hercegovine nastupao je na šahovskim olimpijadama od 2004, do 2010.
Umrli
1520 – Raffaello Santi, legendarni italijanski slikar
1528 – Albrecht Dürer (Nürnberg, 21. maj 1471. – Nürnberg, 6. april 1528.), njemački slikar i kipar.
Jedan je od najvećih predstavnika renesanse. Učio je crtanje u radionici nurnberškog slikara M. Wolgemota gdje je boravio 4 godine, a 1495. prvi put odlazi u Italiju i kopira italijanske majstore. Ujedinio je italijansku ranu renesansu s ekspresivnim stilom njemačkog reformatorskog doba te došao do novih oblika izražavanja. Posezao je mitologijskim, alegoričnim i religioznim temama ali se bavio i prirodom. Njegovi akvareli krajolika, studije biljaka i životinja svjedoci su njegovog dubokog razumijevanja prirode. U radionici svog oca obučen za zlatara Dürer je do vrhunca razvio drvorez i bakrorez te svojim grafikama odlučujuće utjecao na populariziranje reformatora i humanista. Kao prvi njemački umjetnik posvetio se teoriji umjetnosti te između ostalog napisao temelje nauke o proporcijama.
Nakon povratka u Nürnberg otvara radionicu i izvodi oltarne slike i portrete, prve bakroreze i niz drvoreza „Apokalipsa“ i „Velika muka“. Nakon povratka s drugog putovanja u Italiju nastaju njegovi najvredniji bakrorezi „Vitez“, „Đavo i smrt“, „Melanholija“ i „Sveti Jeronim u ćeliji“. U posljednjoj fazi naslikao je svoj najbolji „Autoportret“ i „Četiri apostola“, te pisao traktate o slikarstvu. Njegovo ukupno djelo obuhvaća 70 slika, 900 crteža, 100 bakroreza i 350 drvoreza.
1862 – Albert Sidney Johnston, američki general Konfederacije
1884 – Emanuel Geibel, njemački književnik
1971 – Igor Fjodorovič Stravinski (rus. И́горь Фёдорович Страви́нский, Oranienbaum, danas Lomonosov, 17. juni 1882. – New York, 6. april 1971.), ruski kompozitor
Učio je najprije klavir, a poslije kompoziciju i instrumentaciju kod Rimskog-Korsakova u Petrogradu. Od 1910. živio je izvan domovine, u Švicarskoj, Francuskoj i SAD-u.
Jedan je od četvorice začetnika i glavinih pobornika tzv. nove muzike 20. vijeka, a njegovo stvaranje javlja se kao rezultat spajanja dviju ruskih škola 19. st.: “Petorice” i “zapadnjačke” škole Čajkovskog. Svjetsku reputaciju stekao je posredstvom S. Djagiljeva, čija trupa Ballets Russes izvodi 1910. u Parizu njegov balet “Žar ptica”. Baleti “Petruška” i “Posvećenje proljeća”, kao i prethodni, inspirirani su ruskom tematikom i narodnom muzikom. U neoklasičnom razdoblju preuzima muzičku građu ili elemente različitih stilova te ih “parodira”, tj. preobražava u vlastiti muzički izraz. Sadašnji motivi su antički i religiozni. Svoje estetsko stajalište izložio je u autobiografiji “Hronika mog života”.
Drugi svjetski rat zatekao ga je u Sjedinjenim Američkim Državama, pa je ondje primivši američko državljanstvo ostao do smrti. U Americi su nastala posljednja umjetnikova neoklasična djela.
1972 – Heinrich Lübke, njemački političar
1990 – B.T. Ranadive, indijski političar
1992 – Isaac Asimov, rusko-američki književnik
2005 – Rainier III od Monaka, poznat i kao Rainer Grimaldi, monaški knez
Praznici
Dan grada Sarajeva
Wikipedia
