Dogodilo se na današnji dan – 3. februar

3. februar (veljača) (3.2.) je 34. dan godine po gregorijanskom kalendaru. Do kraja godine ima još 331 dan (332 u prestupnoj godini).

Događaji

1690 – Izdat je prvi papirni novac u SAD-u (kolonija Masačusets).
1994 – Poslije skoro dvije decenije od pada Sajgona, američki predsjednik Bil Klinton proglasio je ukidanje 19-godišnjeg embarga protiv Vijetnama, kao nagradu Vijetnamskoj komunističkoj vladi u pružanju pomoći SAD-u u lociranju 2.238 Amerikanaca koji su se i poslije toliko vremena vodili kao nestali. Tek jula slijedeće godine, Klintonova administracija uspostavila je pune diplomatske odnose s Vijetnamom.

Rođeni

1437 – Elizabeth Woodville, engleska kraljica
1735 – Ignacy Krasicki, poljski književnik
1736 – Johann Georg Albrechtsberger, austrijski kompozitor

1809 – Felix Mendelssohn-Bartholdy (Hamburg, 3. veljače 1809. – Leipzig, 4. studenog 1847.), njemački skladatelj
S devet godina debitirao je kao pijanist, a sa 17 napisao svoje majstorsko djelo uvertiru “San ljetne noći”.Kao skladatelj postao je slavan u Engleskoj, gdje je više puta gostovao dirigirajući vlastita djela i koncertrirajući na orguljama. Od 1835. glavni je dirigent koncerta “Gewendhaus” u Leipzigu. Tu osniva 1843. konzervatorij, a Leipzig podiže u red glavnih europskih glazbenih središta. Skladao je pet simfonija, razne koncerte, scensku glazbu, oratorije, kantate i solo pjesme.

1853 – George William Erskine Russell, britanski političar i pisac
1887 – Georg Trakl, austrijski liričar
1889 – Carl Theodor Dreyer, danski filmski režiser
1893 – Gaston Julia, francuski matematičar
1898 – Alvar Aalto, finski arhitekt i dizajner
1904 – Luigi Dallapiccola, italijanski kompozitor
1909 – Simone Weil, francuski filozof
1911 – Jehan Alain, francuski kompozitor
1936 – James Bridges, američki režiser
1939 – Michael Cimino, američki režiser i producent
1947 – Paul Auster, američki književnik i režiser
1947 – Melanie Safka, američka pjevačica
1948 – Henning Mankell, švedski pisac
1950 – Morgan Fairchild, američka glumica
1950 – Milo Hrnić, dalmatinski pjevač zabavne muzike
1964 – Michael Rummenigge, njemački nogometaš
1971 – Sarah Kane, britanska dramatičarka i režiserka

Umrli

1399 – Ivan, vojvoda od Lancastera
1451 – Murat II, sultan Osmanlijskog carstva

1468 – (na slici) Johannes Gutneberg bio je jedan od onih izumitelja koji će se vječno pamtitit, jer je zahvaljujući njegovom izumu došlo do zaista velikih promjena u društvu. Naime vrlo vjerojatno ste upoznati s činjenicom kako se radi o njemačkom tiskaru te izumitelju tipografije u Europi.
Iako je činjenica kako su Kinezi već u 6. stoljeću koristili rezbarene drvene ploče za umnožavanje tekstova, u Europi su se do sredine 15. stoljeća knjige umnožavale prepisivanjem rukom, što je prije svega predstavljao skup i rijedak postupak. Gutenbergov izum omogućio je eksplozivno širenje znanja u tada renesansnoj Europi, koja je očito zastajkivala za istokom.
Gutenberg je rođen 1397. godine u Mainzu kao najmlađi sin trgovca Friela te supruge Else koja je bila kći trgovca. Prema mnogim knjigama nije se moglo skupiti puno podataka o ranijoj fazi života Gutenberga koji je zapravo bio misterija. Pretpostavka je da oko 1430. godine odlazi iz rodnog mjesta Mainza u Strassbourg gdje je vjerojatno ostao sve do 1448. godine.
Tamo se se neko vrijeme bavio bušenjem dragog kamenja i prozvodnjom ogledala, a već 1436. godine posjeduje nekakav tiskarski uređaj kojem je započeo vršiti pokuse. Od 1448. godine nalazi se opet u Mainzu gdje osniva tiskarsku radionicu uz financijsku podršku trgovca Johanna Fusta.
Godine 1455. dovršava svoj prvi tipografski rad, latinsku Bibliju na 1.282 folio stranice u 2 stupca po 42 retka, tiskanu u 100 do 200 primjeraka i to dijelom na pergamentu, a dijelom na papiru. Kako se nije slagao s Faustom već neko vrijeme, nakon sudskog spora ju je izgubio. O daljnjem tiskarskom životu nakon toga postoje samo pretpostavke, ali zna se kako je pred kraj života svoje vrijeme proveo na dvoru kneza izbornika, nadbiskupa Adolfa Nassauskog u Mainzu, gdje je živio od nadarbine. Na tom je mjestu osnovan muzej s izloženim strojem i radionicom.

1831 – Thomas Hope, engleski pisac

1862 – Žan Batist Bio (fr. Jean-Baptiste Biot; 21. april 1774 — 3. februar 1862) bio je francuski fizičar, astronom i matematičar. Bio je diplomirao u Politehničkoj školi. Tokom ranih 1800-ih, proučavao je polarizaciju svetlosti koja prolazi kroz hemijske rastvore, kao i vezu između električne struje i magnetizma. Bio-Savarov zakon, koji opisuje magnetsko polje koje generiše stalna struja, dobio je naziv po njemu i Feliksu Savaru.
Bio je bio prvi koji je otkrio jedinstvene optičke osobine liskuna, pa samim tim i minerala baziranog na njemu, biotita, koji je nazvan po Biou.
Godine 1804, Bio i Žozef Gej-Lisak popeli su se sa balonom na vruć vazduh do visine od oko pet kilometara tokom ranih istraživanja Zemljine atmosfere.
Postoji mali krater nazvan po Biou na Mesecu.
Krajem Bioovog života, Paster mu je demonstrirao suprotnu optičku rotaciju (isti ugao, ali suprotni smer) polarizovane svetlosti koja prolazi kroz vodeni rastvor kristala.

1924 – Thomas Woodrow Wilson (28. prosinca 1856. – 3. veljače 1924.), američki povjesničar, publicist i političar, 28. predsjednik SAD koji je potakao stvaranje Lige naroda.
Thomas Woodrow Wilson rodio se kao sin vlč. dr. Josepha Ruggersa Wilsona i Janet Woodrow. Roditelji su mu se početkom 1850-ih doselili iz Ohia u Virginiju te prihvatili južnjački način života. Wilsonovi su držali robove, a nakon izbijanja građanskog rata podržavali Konfederaciju. Wilsonov otac, inače prezbiterijanski svećenik, je služio kao kapelan u južnjačkoj vojsci, a Wilson će često spominjati kako mu je najsretniji dan u životu bio kada se sreo oči u oči sa slavnim južnjačkim generalom Leejem.
Nakon rata je Wilsonov otac služio u Georgiji i Južnoj Karolini. Mladi Wilson je 1870-ih upisao Davidson College, ali se poslije preselio na Princeton gdje je diplomirao 1879. godine. Nakon toga je diplomirao pravo na Univerzitetu Virginije i kraće vrijeme se bavio advokaturom. Ipak, Wilsona je od prava daleko više zanimala politika, ali ne u praksi, nego kao znanost. Stoga se upisao na novootvoreni Johns Hopkins Univerzitet gdje je upisao studij političkih znanosti.
Wilson je diplomirao godine 1886., a njegov diplomski rad je kasnije izdan kao knjiga Congressional Government (Kongresna vlada) te izazvao veliku pažnju javnosti. U njemu je na temelju pažljivog proučavanja američkog političkog sistema, kojim su u poratnom periodu dominirali korumpirani republikanski Kongres i neefikasna izvršna vlast, došao do zaključka da se tadašnji Ustav Sjedinjenih Američkih Država s trodiobom vlasti mora ukinuti i zamijeniti novim kroz koji bi se u SAD uveo parlamentarni sustav nalik na onaj u Velikoj Britaniji.
Iako ti stavovi nisu prihvaćeni od američkih političara, i iako ih je i sam Wilson kasnije revidirao, ta je knjiga učinila Wilsona jednim od najpoznatijih i najutjecajnijih intelektualaca svog doba. Wilson je postao predavač na Bryn Mawr koledžu, te Wesleyan univerzitetu, da bi 1890. godine postao profesor prava i političke ekonomije na Princetonu.
Wilsonov ugled je rastao sve dok godine 1902. nije postao predsjednikom Univerziteta. To je iskoristio kao priliku da neke od svojih reformatorskih ideja primijeni u praksi. Zamislio je univerzitet kao “demokratsku državu” te poduzeo niz reformi u cilju autonomije fakulteta, povećanja broja i kvalitete nastavnika, te pooštrenja akademskih kriterija. Zbog toga je s vremenom došao u sukob s dekanom Andrewom Flemingom Westom i bivšim predsjednikom SAD, a sada članom uprave, Groverom Clevelandom.
Iscrpljen tim sukobom, Wilson je prihvatio ponudu Demokratske stranke da se po prvi put okuša kao političar. Kao zagovornik institucionalnih reformi se kandidirao za guvernera New Jerseya te je izabran 1910. godine.
Na tom položaju je pokazao bliskost stavovima Williama Jenningsa Bryana, karizmatskog vođe populističke frakcije u Demokratskoj stranci. Njihovo savezništvo je godine 1912. na demokratskoj konvenciji rezultiralo nominacijom Wilsona kao predsjedničkog kandidata. Wilson je na izborima vrlo dobro iskoristio raskol među republikancima i podjelu njihovih glasova na tadašnjeg predsjednika Tafta i bivšeg predsjednika Roosevelta. S 42 % glasova Wilson je glatko izabran za predsjednika. Time je postao prvi južnjak izabran na tu funkciju nakon građanskog rata.

1945 – Roland Freisler, nazistisk domare.
1959 – Buddy Holly, američki rock-muzičar
1959 – Ritchie Valens, američki rock-muzičar
1989 – John Cassavetes, američki glumac i režiser
2010 – Regina Prinzessin von Sachsen-Meiningen, supruga Otta von Habsburga i titularna carica Austrije, Mađarske, Češke, Hrvatske, itd.

Wikipedia