1956. – Raspušten je Informbiro

1956. Raspušten je Informbiro, savjetodavno i koordinaciono tjelo devet evropskih komunističkih i radničkih partija, kojim je dominirao Sovjetski savez.

Komunistički Informacioni biro (Kominform) je bio nastavak Kominterne koju je Staljin pod pritiskom velikih sila raspustio 1943. godine u vrijeme najžešćih sukoba Drugog svjetskog rata. Informbiro je nastao kao protivteža zapadnom-demokratskom svjetu, koji je izašao iz rata kao pobjednik.

(dnevno.rs)

Na drugoj strani, socijalistički blok, kao još jedan od pobednika u ratu, tražio je načine kako da ponovo objedini komunistički svet posle raspada Kominterne. Informbiro je prošao kroz tri etape. U prvoj etapi (1947—1948.), započeto je pričvršćivanje zemalja radničkog pokreta, da bi već u drugoj fazi (1947—1953.), Informbio bio jedino okrenut protiv KPJ, koja je odbila da se povinuje njegovom diktatu. Treći i poslednji period Informbiroa (1953—1956.) se naziva još i proces „destaljinizacije”, odnosno etapa poraza samog Informbiroa. Za vreme postojanja, Informbiro je imao ukupno tri zasedanja. Prvo je održano u Beogradu (decembar 1947.), drugo u Bukureštu (jun 1948.) i treće u Budimpešti (novembar 1949.). I pored toga što je Informbiro trajao paralelno sa Hladnim ratom, vratio je ponovo odavno preležanu bolest-uništavanja čoveka čovekom. Iako cifre nisu prelazile cifre za vreme staljinovih čistki u doba Kominterne, smatra se da je Informbiro odneo preko 100.000 ljudi.

Javljali su se novi vidovi neprijateljstva-Informbiraš-Ibeovac (Staljinista) i Partijac (Titovac). Pored toga, počeo se negovati kult ličnosti (vođe), kako preko obične fotografije, tako i preko slikovnih portreta koji su morali da stoje u svakoj kući i posebnog vida vladanja kao što su bili „Staljinizam” i „Titoizam”.

Ono čemu je Informbiro najviše doprineo jeste bilo razbijanje jedinstva sovjetskih i jugoslovenskih komunista koje je bilo veoma jako i čvrsto za vreme rata.

Saopštenje o raspuštanju Informacionog biroa glasi:

„Stvaranje Informacionog biroa komunističkih i radničkih partija 1947. godine odigralo je pozitivnu ulogu za otklanjanje podvojenosti među komunističkim partijama, stvorene posle raspuštanja Kominterne, predstavljalo je značajan faktor jačanja proleterskog internacionalizma u redovima međunarodnog komunističkog pokreta i daljeg okupljanja radničke klase i svih trudbenika u borbi za čvrst mir, demokratiju i socijalizam… Komunističke i radničke partije bez sumnje će i dalje prema svom nahođenju i uzimajući u obzir konkretne uslove svoga rada, vršiti međusobnu razmenu mišljenja o zajedničkim pitanjima borbe za mir, demokratiju i socijalizam, zaštite interesa radničke klase i svih trudbenika, mobilizacije narodnih masa za borbu protiv ratne opasnosti i uporedo s tim razmatrati pitanje saradnje s partijama i tendencijama koje su orijentisane ka socijalizmu, kao i sa drugim organizacijama koje teže jačanju mira i demokratije. Sve to još više će učvrstiti duh uzajamne saradnje među komunističkim i radničkim partijama na osnovu principa proleterskog internacionalizma, učvrstiće bratske veze između njih u interesu mira, demokratije i socijalizma. ”

Nakon zvaničnog saopšenja o raspuštanju Informbiroa, prestao je da izlazi njegov glasnik „Za čvrst mir i narodnu demokratiju”, kao i većina drugih glasnika.Informacioni biro komunistističkih partija je zvanično raspušten 18. aprila 1956. godine.