Foto / “NVO”: Druga strana 7. aprila

NVO – Nevladine organizacije u Visokom, njih prko 100-tinu, danas su obilježile Dan oslobođenja Visokog od fašističkog okupatora i domaćih kvislinga.
U gradskom Spomen parku poginulim pripadnicima NOR-a i na Spomeniku palim borcima i žrtvama fašizma Jevrejima iz Visokog na Zbilju, svi predstavnici visičkih NVO (predvođeni istim onim recitatorima i pjesmozborcima što uz Dan mladosti – Titin rođendan se okupe, mevludanima i raznoraznim humanitarcima, silnim dušebrižnicima Visokog) su uz čas historije od zaborava oteli značajne datume i ličnosti iz Drugog svjetskog rata.
Osim toga, dobrovoljnim radom su uredili biste visočkih narodnih heroja s ovog kraja.
Nevladine organizacije – Ugruženja građana u Visokom nizom sportskih i kulturnih manifestacija su pokazali svoju građansku odgovornost, za razliku od starijih koji su se uputili u Tursku na otvaranje spomen obilježja Prvom predsjedniku Republike BiH.
Danas se nisu mogle primjetiti razlike u njihovim političkim svjetonazirima. Nije se dala vidjeti raztlika između komunističkih, nacionalističkih i neolibralističkih svjetonazira. Visočki nevladin sektor, njih preko 100 organizacija, bili su jedinstveni i odlučni u namjeri da organizirano obilježavaju sve značajne datume i ličnosti od periode Kulina bana do današnjih dana.
Predvođeni visokostručnim kadrovima – vršnjacime, te lokal-patriotskim medijima; mladi i oni što to više nisu pokazuju svoju odlučnost da izmjene sliku Visokog. Podučeni iskustvom visočke mladosti iz Drugog svjetskog rata, kada je tek nešto više od 1000 (1.205) odlučnih postalo sljedbenicima narodnooslobodilačke ideje, za razliku od daleko večeg broja onih koji su uz zaštitu domobranske “Ćesovića bojne” rahatlenisali se po Visokom tokom Drugog svjetskog rata.
Visočki nevladin sektor – Udruženja građana jednoglasna su u namjeri da demantuju nučnu javnost koja tvrdi da su mladi “spektakularno poostvarenje modernog neoliberalizma”, jedan od temeljnih osnova društvene pasivnosti.
Kako u Visokom svi znamo da postoje piramide, isto tako smo uvjereni da to što nauka misli o mladima je UBLEHA;
–  “potpuno odsječeni od istorijske, individualne i društvene stvarnosti…”,
– da “vode dvostruki život, razapet između svog beznadežnog, sadašnjeg statusa i potpuno odvojene buduće uloge…”,
– da imaju privremenu ulogu, ” to je samo glavna proba za preduzimanje krajnje uloge kao konzervativnog elementa u okviru robnog sistema”, itd….,
– “U međuvremenu, njihova šizofrena svijest omogućava im da se povuku u svoju grupaciju, da zaborave na budućnost i da se prepuste mističnom transu sadašnjice zaštičene od istorije. Njihovo izbjegavanje da se suoče sa sopstvenom situacijom ne treba da čudi: u društvu izobilja mladost se uvjek pravda prosječnošću.”,
– “Mladost je anahronizam društva spektakla”,
– “U vrijeme kad se sve više mladih ljudi otima iz okova moralnih predrasuda i autiriteta …  mladost … se čvrsto drži neodgovornog i ispraznog “PRODUŽENOG DJETINJSTVA”,
– “adolescentska kriza dovodi do sukoba s okruženjem, ali nema ništa protiv da najrazličitije institucije upravljaju njihovim svakodnevnim životima, tretirajući ih kao nedonoščad…”
(“Situacionistička internacionala” – Strazburška sekcija Saveza studenata, AFGES / Prevod Aleksa Golijanin)

magazinplus.eu