Četnički vojvoda u UO Agencije za razvoj visokog obrazovanja BiH

Na jučerašnjoj sjednici Doma naroda Parlamentarne skupštine BiH, izabrani su članovi Upravnog odbora Agencije za razvoj visokog obrazovanja i osiguravanje kvaliteta, a jedan od izabranih članova je i Nikola Poplašen, smijenjeni predsjednik RS-a, piše bh. novinska agencija Patria.

Osim Poplašena, u UO imenovani su još Momčilo Pelemiš, Midhat Jašić i Marinko Jurilj.

Poplašen je, podsjećamo, tokom srpske agresije 1993. godine osnovao Srpsku radikalnu stranku, a četnički vojvoda Vojislav Šešelj i haški optuženik imenovao je Poplašena četničkim vojvodom, iako ga se kasnije odrekao jer ga je smatrao izdajnikom zbog svjedočenja u Hagu.

________________

Poplašen danas

Dejton kao maskirna uniforma

(Nikola Poplašen – nezavisne.com, 16.08.2015)

Planine teksta i more reči nisu doprineli povećanju saglasnosti o stvarnom značenju i dometu Dejtona (Mirovni sporazum o miru u BiH, Dejton – Pariz, 1995. g), izuzev u jednom – suspendovani su krvoproliće i ratno razaranje – masakr u BiH. Sve ostalo se doživljava i tumači prema prilikama, moći i (ne)skrivenim ambicijama.

A Dejton je samo jedan događaj ukomponovan u šemu sveprisutnog zla. Moja prva rečenica prve reakcije na tekst Dejtona (decembar, 1995. g) glasila je: “Mir je potpisan, novi rat je obezbeđen”. A to stoga što je (bilo) vidljivo da su dejtonopisci, po nalogu ključne sile, našli formulu da BiH (i “zapadni Balkan”) drže pod nadzorom, otvorenu za nove konflikte i političko-vojno pokoravanje “nedemokratskih”, “antidejtonskih” snaga. A te “antidejtonske snage” nisu unapred markirane nacionalno ili ideološki. To mogu biti Srbi, Bošnjaci, Albanci, Hrvati, komunisti, demokrati, liberali… Sve zavisi ko je stao na put ubrzane privatizacije, ko blokira gomilanje profita nadnacionalnih korporacija, ko pokušava braniti suverenitet, državu, naciju, tradiciju… Stil pokoravanja je vekovima istovetan bez obzira na to što se pomera imperijalni centar. Za Beč, Berlin, London i Vašington mi smo primitivni, civilizacijski neprispeli narodi koji se donekle mogu kultivisati, prilagoditi, oljuditi i to kulturnom transformacijom, preveravanjem, “proširenom svesti”, a po potrebi uništavanjem, brojnim jasenovcima, raseljavanjem po svetu.

Dejton je maskirna uniforma netom pomenutih ideja i zahvata. Proteklih decenija on najviše pogađa Srbe i srpske zemlje, što je kod drugih naroda i njihovih elita stvorilo iluziju da su im dejtonopisci skloniji, da su u istom istorijskom taboru. Jednako se projektuju jasenovci i srebrenice, karikaturalna BiH i Kosovo država, uništene i samopokorne Srbija i Crna Gora… Deo pravila igre upisanih u Dejton jeste da elite naroda “zapadnog Balkana” hvale vlastitu propast, da siromašenje i poniženje predstavljaju kao napredak i vezu s budućnošću. Zar nismo svedoci kako se glavni izvođači razaranja i pogroma predstavljaju kao veliki političari i prijatelji od kojih treba učiti!?

Nije nova konstatacija da je izadejtonska sila još snažna, arogantna i sve manje rafinirana, sve manje sposobna da se maskira slobodarstvom, ljudskim pravima, ekonomskim napretkom. Od kada je istok formulisao alternativu i njome krenuo, naslućuju se tračci svetlosti na tamnoj perspektivi koju nosi Dejton i dejtonopisci. Ali u meri u kojoj:

– Narodi Balkana i njihove elite zastupaju vlastiti interes, usaglašavaju politiku unutar i između naroda. Čak i tamo gde je Dejton predvideo strance, oni postaju nepotrebni, balast, strano telo, ako se predstavnici naroda usaglase legalnim putem. (Umesto toga, snažno se pristaje na produbljivanje podela, mržnju, prizivanje sukoba).

– Prioriteti ekonomskog razvoja i zapošljavanja moralo bi da budu autonomni i nesvedeni na privezak stranih kompanija i neokolonijalnu ulogu stranog kapitala. (Umesto toga, svi potencijali, uključujući prirodne resurse, podstiču se grabežljivoj privatizaciji i korupciji).

– Ratne i slične sukobe treba svestrano obesmisliti; valja otkazati gostoprimstvo svima koji kroz takva “rešenja” vide našu budućnost. Udvoričkom politikom i samoponiženjem pred predstavnicima sile političke elite razaraju dostojanstvo, ponos i samopouzdanje naroda. (Umesto toga, Dejton valja čitati kako je napisan, a ne kako ga primenjuju silnici i njihovi terenski izvođači među nama).

– Odstranjivanjem manično zaokupljenih materijalnim bogatstvom, koji praktikuju metod “burazerske privatizacije” i sveobuhvatne korupcije, sa svih značajnih uloga u politici i ekonomiji, postepeno se stiču uslovi za moralnu, kulturnu pa i ekonomsku obnovu. (Umesto toga, kompradorski sloj je sebi prilagodio pravosudni, obrazovni, prosvetni itd. podsistem suprotstavljajući se masi očajnika svojom ohološću).

Da li je moguće rešenje umesto samoobnavljanja sive beskonačnosti? Moguće je. Prvi korak mora učiniti svaki pojedinac tako što će svoje učešće u sivilu “rešenja” preispitivati i ponašanje dovesti u sklad s osveženim moralnim načelima i odgovornošću koja to podrazumeva.

Autor je bivši predsjednik RS

Dvadeset godina od potpisivanja Dejtonskog sporazuma

Povodom 20 godina od potpisivanja Parisko-dejtonskog mirovnog sporazuma, “Nezavisne novine” će u naredna tri mjeseca dva puta sedmično objavljivati prigodne kolumne i feljtone.

Namjeravamo da otvorimo prostor različitim ljudima koji su u to vrijeme imali ili danas imaju važnu ulogu u razvoju BiH. Od priloga koji budu objavljivani napravićemo prigodnu knjigu, koja će biti objavljena uoči velike konferencije posvećene Dejtonu, koju ćemo organizovati 19. septembra 2015. godine u Banjaluci, a na koju su pozvani ključni akteri Dejtonskog sporazuma i poslijeratnog razvoja BiH.

Podršku održavanju ove konferencije dali su svi značajniji međunarodni i domaći faktori.