Dogodilo se na današnji dan – 9. juli

Događaji:
1943. – Četnici su u Drugom svjetskom ratu tokom bitke na Sutjesci, u obračunu s partizanima kraj sela Vrbnice u fočanskom kraju, zarobili i streljali pisca Ivana Gorana Kovačića i profesora Medicinskog fakulteta u Beogradu – dr Simu Miloševića. Kovačić je napisao “Štrajk u fabrici štrebera”, “Humoreske i satire”, “Par nas s Parnasa”, “Burgije i turpije” i nekoliko potresnih pjesama, uključjući duboko tragičnu pjoemu “Jama” o genocidu ustaša nad Srbima, a dr Milošević više radova iz oblasti parazitologije, mikologije i bakteriologije.

1944. – Predsjednik izbegličke vlade Kraljevine Jugoslavije – Ivan Šubašić – upoznao je svjetsku javnost preko Radio Londona sa sporazumom koji je sklopio s Josipom Brozom. On se tim povodom obratio Srbima, Hrvatima i Slovencima, ne pominjući druge narode u Jugoslaviji.

Rođeni:

1578 – Ferdinand II (9. juli 1578 – 15. februar 1637) je bio car Svetog Rimskog Carstva od 1619. do 1637. godine, kralj Ugarske, Hrvatske, Češke, Njemačke, te vladar ostalih habsburških posjeda.
Ferdinand je bio sin austrijskog vladara Karla II i Marije Ane od Bavarske. Obrazovali su ga Isusovci, a pohađao je Univerzitet u Ingolstadtu. Godine 1590. naslijedio je očev dio Austrije, kojim je počeo vladati po završetku studija 1595. godine. Ubrzo po dolasku na vlast započeo je protjerivanje nekatoličkog stanovništva.
Godine 1617. izabran je za češkog kralja. Godine 1619, po smrti svoga rođaka, cara Matije, izabran je za cara Svetog Rimskog Carstva.
Bio je religiozan rimokatolik koji nije tolerisao nekatoličko stanovništvo u svojim posjedima, zbog čega se morao boriti protiv pobuna, pogotovo u Češkoj. Ignorisao je obećanja vezana za slobodu vjere koja su dali njegova prethodnici. Zbog velikog broja protestanata u Češkoj, izbio je Češki ustanak tokom Tridesetogodišnjeg rata. Dana 8. novembra 1620. godine ponovo je zauzeo Češku, čiju su krunu 1618. godine pobunjenici dali palatinskom izborniku Fridriku V, a zatim je naredio prisilno preobraćanje na rimokatoličanstvo svih nekatolika u Austriji i Češkoj, čime je protestantizam skoro u potpunosti iskorijenjen u tim zemljama.
Godine 1625. Ferdinand se suočio s iznimno teškom finansijskom situacijom uprkos novčanoj pomoći koju je primao od Španije i pape. Kako bi nastavio rat, obratio se Albrechtu von Wallensteinu, jednom od najbogatijih ljudi u Češkoj. Wallenstein je uspio okupiti do 100.000 vojnika s kojim je pobijedio protestante u Šleziji, Anhaltu i Danskoj. Godine 1629. izdao je edikt kojim rimokatoličkom plemstvu vraća svu zemlju koju su izgubili mirovnim sporazumom iz 1552. godine.
Njegov nedostatak tolerancije uzrokovao je obraćanje protestanata švedskom kralju Gustavu II Adolfu. Kada su se Ferdinandovi rimokatolički saveznici počeli buniti protiv velikih ovlasti koje je davao Wallensteinu, kao i protiv surovih metoda kojim je finansirao rat, Ferdinand ga je otpustio. Od tada je glavni vođa Ferdinandove vojske bio Johann Tserclaes von Tilly koji nije uspio zaustaviti švedsku vojsku na njihovom putu kroz Njemačku ka Austriji. Za veliki broj ubijenih civila u Magdeburgu od strane carske vojske često se direktno okrivljava Ferdinand II. Tilly je umro 1632. godine, te je Ferdinand ponovo pozvao Wallensteina. Nakon izgubljene bitke u novembru 1632. godine i smrti Gustava II Adolfa, Ferdinand je Wallensteina optužio za izdaju i naredio atentat na njega.
Uprkos padu Wallensteina, carska vojska je nastavila pobjeđivati, a švedska slabiti. Strahujući da će Habsburgovci postati presnažni, rimokatolička Francuska je, pod utjecajem kardinala Julesa Richelieua, stala na stranu protestanata.
Godine 1635. Ferdinand je potpisao mirovni sporazum u Pragu, ali njime se nije završio rat. Umro je dvije godine kasnije, ostavljujući rat svom sinu Ferdinandu III.

1840 – Števan Žemlič, slovenački pisac

1858 – Franz Boas (9. juli, 1858 – 21. decembar, 1942), jedan od pionira moderne američke antropologije i često se naziva “ocem američke antropologije.” Poput mnogih drugih pionira, Boas je bio obrazovan u drugim disciplinama; posjedovao je doktorat iz fizike i obavio je poslijedoktorski rad iz geografije.
Neki naučnici, poput Boasovog studenta Alfreda Kroebera su vjerovali da je Boas koristio svoje istraživanje u fizici kao model za rad u antropologiji. No, neki drugi Boasovi studenti kao i kasniji istraživači su isticali da je Boas eksplicitno odbacio fiziku u korist istorije kao modela za svoja antropološka istraživanja.
Podjela između nauke i istorije vuče korijene iz njemačkih akademskih krugova 19. vijeka, koji su pravili razliku između Naturwissenschaften (“prirodnih nauka”) i Geisteswissenschaften ( duhovnih nauka, tj. humanističkihh disciplina). Ovu podjelu su utvrdili kantovski filozofi. No, kao odgovor Kantu, jedan drugi istaknuti njemački filozof iz Doba razuma i prosvjećenja, Herder je tvrdio da je ljudska aktivnost jednako važna kao i ljudski razum.
1795, čuveni istraživač i prirodnjak, Wilhelm von Humboldt, načinio je poziv za antropologijom kao disciplinom koja bi sintetizovala Kantove i Herderove interese. Humboldt osnova Berlinski univerzitet, 1809, i njegov rad na polju geografije, istorije i psihologije je poslužio kao intelektualna orijentacija za samog Boasa i za njegov empiricizam.
1949, Boasov student, Alfred Kroeber sumirao je načela empiricizm koja definišu Boasovu antropologiju kao nauku:
– Metod nauke je da prvo postavlja pitanja, a ne odgovore, a najmanje da daje vrednosne sudove.
– Nauka je bezpristrasno istraživanje pa prema tome ne može poprimiti bilo kakve doslovne ideologije koje su “već formulisane u svakodnevnom životu,” pošto su takve ideologije same po sebi neizbježno tradicionalne pa prema tome sasvim normalno zamrljane emocionalnom predrasudom.
– Crno-bijeli sudovi, poput “svega ili ničeg,” karakteristike su totalitarnih stavova i nema im mjesta u nauci, koja je inferencijalne prirode zasnovane na prosuđivanju.

1901 – Barbara Cartland, britanska književnica ružičastih romana
1929 – Hasan II, marokanski kralj
1932 – Donald Rumsfeld, američki političar i državnik
1935 – Mercedes Sosa, argentinska pjevačka diva
1935 – Wim Duisenberg, holandski ekonom i bivši predsjednik Evropske centralne banke
1945 – Dean Koontz, američki pisac
1946 – Bon Scott, bivši pjevač grupe AC/DC
1956 – Marc Almond, britanski muzičar
1956 – Tom Hanks, američki glumac
1964 – Courtney Love, američka pjevačica i glumica

Umrli:
1850 – Zachary Taylor, američki političar i predsjednik

9. juli (srpanj) (9.7.) je 190. dan godine po gregorijanskom kalendaru (191. u prestupnoj godini). Do kraja godine ima još 175 dana.