16. mart 1996. godine bio je posljednji dan organizovanog izlaska Srba iz sarajevskog naselja Grbavica.
Oko 120.000 sarajevskih Srba nakon potpisivanja Dejtonskog mirovnog sporazuma napustilo je svoje domove i imanja u kampanji koju je vodio SDS.
Mnogi nebi otišli, u sveopštoj histeriji i zastrašivanju ljudi prijetilo se svima, a svaki Srbin koji je odlučio ostati proglašavan je izdajnikom. Ljudi su na silu istjerivani iz svojih stanova, imovina im je pljačkana, oni su izloženi linču i već tada im je nalijepljena etiketa “Alijinih Srba”.
Tokom egzodusa, koji je počeo u decembru 1995. godine, a završen početkom marta 1996. godine, na Vojničko groblje „Mali Zejtinlik“ na Sokocu preneseni su posmrtni ostaci 500 sarajevskih Srba.
Tadašnji visoki predstavnik Karl Bilt i njegov zamjenik Mihael Štajner pozivali su Srbe da ne napuštaju svoje domove i da ostanu da žive u svojim domovima i na svome imanju, i to dijeleći im letke sa stihovima poznate pjesme Alekse Šantića „Ostajte ovdje”.
A, sve je počelo jednom rečenicom Momčila Krajišnika: “Ako je moja kuća u Zabrđu pripala Federaciji, zašto biste onda vi zadržali svoje kuće i stanove?”
Tako je presuđeni ratni zločinac Krajišnik lakonski ozvaničio protjerivanje Srba sa svojih vjekovnih ognjišta sarajevskih samo zato što mu je kuća u Zabrđu pored Rajlovca Dejtonskim sporazumom pripala Federaciji.
Doslovno, zašto bi jadni narod ostao u svojim kućama, kad se Momo mora seliti? Šta je narod bolji od Krajišnika? Pa je tako propagandna SDS-ova mašinerija podmazana Krajišnikom i Karadžićem i svojim telalom, tadašnjom Srpskom Televizijom, doslovno potjerala žive Srbe.
I ne samo žive. Direktiva, iskapaj mrtve, stavljaj kosti u improvizovane sanduke, rentaj nekakav prevoz i kroz smetove sa leševima najmilijih na nekakvu imaginarnu slobodnu teritoriju Republike Srpske.
Pa na koliko je nivoa monstruozan taj čin? Zapravo, to je sama esencija morbidnosti. Zamislite majku koja iskapa svoju djecu, ili djecu koja otkopavaju tijela svojih roditelja. Nezamislivo! Van svake pameti. Van racionalnih, ljudskih, humanih i univerzalnih etičkih standarda.
A, sva je istina da je u periodu od decembra 1995. do marta 1996. godine dok je trajala reintegracija Ilidže, Grbavice, Rajlovca, Nedžarića, Vraca i Vogošće, preko prije svega paljanske “Srpske televizije” Krajišnik permanentno pozivao Srbe da napuste svoje kuće i stanove.
Obilježavanje 16. marta održava se u organizaciji Odbora Vlade Srpske za njegovanje tradicije oslobodilačkih ratova.
Program 23 godine od egzodusa sarajevskih Srba počeo je sinoć Akademijom „Živi sjećanje“ u Kulturnom centru Istočno Novo Sarajevo, koju su organizovali studenti Filozofskog fakulteta Univerziteta u Istočnom Sarajevu.
Početak kulturno-duhovnog programa planiran je u 14.00 časova u Kulturnom centru na Palama, gdje je predviđeno i obraćanje zvaničnika.
Obilježavanju 23 godine od egzodusa sarajevskih Srba prisustvovaće ministar rada i boračko-invalidske zaštite Republike Srpske Duško Milunović, kao i delegacija Narodne skupštine Republike Srpske koju će činiti potpredsjednik parlamenta Sonja Karadžić Jovičević i narodni poslanici Nataša Kulašinac i Savo Vulić.
agencijska
