Tog dana JNA je uhapsila na aerodromu Sarajevo predsjednika Predsjedništva RBiH, Aliju Izetbegovića i odvela ga u kasarnu u Lukavici. OpŠTO Visoko ( a vjerovatno i ostale jedinice TO) je dobio naređenje od ŠTORBiH da krene sa svim jedinicama prema Sarajevu. Jedinice OpŠTO VISOKO (992 borca) su krenule u opći napad pravcima Kula Banjer- Čekrčići i Kralupi- Ilijaš, s ciljem deblokade Sarajeva. U sadjejstvu po cilju ali na svom pravcu bile su jedinice OpTO Breza (240 boraca 1. odreda). Blokadu puteva prema Sarajevu su držale jedinice Ilijaške brigade SCA (1. 200 vojnika) u sadjejstvu sa jedice Ilidžanske brigade SCA (180 vojnika.). Rezultati napada, s obzirom na cilj, bili su slabi; s obzirom na zadatak djelimično su ostvareni. Zarobljeno je 118 agresorskih vojnika, ali nije utvrđen podatak koliko je bilo poginulih i ranjenih. Jedinice OpŠto su zaplijenile: 126 kom. PN, dosta mina i pješadijske municije te 34 kom. raznih radio uređaja. Oslobođeno je od paravojnih snaga SDS-a Visoko oko 14 km/kvadratnih u područjima sela: Kula Banjer, Goruša, Lužnica, Donji Podvinjci, Ravne i Dobro-općina Visoko. U rejonu sela Dobro jedinice SCA su prema vlastitom priznanju imale 9 poginulih vojnika. U napadu, jedinice OpŠTO Visoko imale su: 8 poginulih, 14 teže ranjenih i 4 zarobljena borca. (Obrazac 1, 1. k., 09. 04. 1997.)
Izvor: “Na razmeđu milenija” Hasib Mušinbegović
U jutarnjim satima 03. maja ’92. godine pripadnici jedinica sa ovih prostora izvršili su PRVI KOMBINOVANI ARTILJERIJSKO-PJEŠADIJSKI NAPAD na neprijateljska uporišta i položaje u Ilijašu, Sovrlama, Ljubinićima i Čekrčićima, što je izazvalo šok i opštu pometnju među ilijaškim četnicima, koji su hitno morali svoje snage sa pravca prema glavnom gradu da vrate na pozicije prema našoj općini.
U isto vrijeme dio jedinica je vršio razoružavanje pripadnika SDS-a na području s.Goruša,s.Kula Banjer i s.Ravne kojom prilikom su oduzete značajne količine pješadijskog naoružanja. Tog dana, 03. maja ’92. godine je dobijena i prva bitka za Visoko, a agresoru naneseni veliki gubici. Osobit značaj ovog napada je taj što je ostvarena velika psihološka prednost, jer je neprijatelj bio uveliko iznenađen kako naoružanjem kojim su napadnuti (3 MB-120 mmiz rejona Gračanice i 3 MB-120 mm iz rejona Kamenica,općina Breza), tako i smjelošću za napad (do tada su samo oni napadali u RBiH).
Nakon napada neprijatelj je uzvratio iz već davno ukopanih i usmjerenih oruđa, gađajući nasumice po užem gradskom području. To su bile prve granate koje su pale na grad i koje su odnijele prve civilne žrtve rata.
Tako je na ovim područjima rat počeo, a Visokom kao najvećem gradu u blizini Sarajeva neopravdano pala u zadatak deblokada glavnog grada, Sarajeva.
Paravojne jedinice zločinačkog SDS-a jačine pješadijskog odreda na području Zimče odmah blokiraju oba puta Visoko – Kakanj i uvezuju se sa ostalim dijelovima, što Visoko dovodi u vrlo nepovoljan položaj.
Nakon 3. maja intenzivira se ustrojavanje formiranih jedinica a vrši se formiranje novih, sve sa ciljem da se ukupna odbrambena moć podigne na viši nivo. U tom periodu Mješoviti artiljerijski divizion je ojačan sa još 6 MB-120 mm i sa 2 TH 152 mm – «Nore» koje su odmah izvučene na izabrane vatrene položaje.
